Wil het uitschreeuwen..
maar het komt niet uit mijn mond..
niet meer, nu niet nooit niet..
onze tijd is geweest..
het verleden komt niet meer terug..
kan wel zeggen dat ik van je hou..
kan wel blijven wachten..
maar het heeft geen zin..
Niks zal mijn gebroken hart verzachten..
Overspoeling van emoties door me heen..
ze maken me van binnen helemaal kapot..
het geluk en de liefde die in me zat..
is totaal verwoest..
door de pijn en de tranen..
die binnen in zitten..
van buiten laat ik niks zien..
Langzaam gaat de eenzaamheid mijn lichaam bezitten.
Van buiten een grote mond..
dat ik makkelijk zonder hem kan..
ze moesten eens weten..
hoe erg ik hem mis..
hij zal het eens moeten weten..
hoe ik verwoest wordt door zonder hem te leven..
hij moest eens weten dat ik hem nooit kan vergeten..
Steeds meer afleiding zoeken..
steeds meer door verdriet stomme dingen doen..
denken dat je niet mooi bent..
en vervolgens na elke maaltijd..
je vinger in je keel te stoppen..
wetend dat het niet goed is maar toch door blijven gaan..
Niks zeggen alle verdriet maar blijven opkroppen..
- 3-10-06 -