L.Bert: | Woensdag, oktober 04, 2006 14:07 |
Een goed dichter onderscheidt zich door overbodige woorden weg te laten. Je maakte een uitmuntende keuze! Mijn bewondering..! | |
M@rcel: | Woensdag, oktober 04, 2006 13:38 |
intens voelbaar droevig geschreven knuufie M@rcel |
|
Artifex: | Woensdag, oktober 04, 2006 13:17 |
Kippenvel... Liefs, Artifex. |
|
mums: | Woensdag, oktober 04, 2006 12:17 |
alweer zo triest. Laat die handen vinden, de reikende handen die ook worden uitgestoken. knuf liefs mums |
|
remie: | Woensdag, oktober 04, 2006 11:47 |
zo triest neergezet ...liefs remie | |
Mathilde: | Woensdag, oktober 04, 2006 11:05 |
je kunt het zo prachtig zeggen, het onderhuids verdriet voelbaar. knufje? |
|
lonely 1: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:21 |
heel erg mooi verwoord.en ben het helemaal met sunset eens. liefs, lonely 1 |
|
Aquarel: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:15 |
Heel pijnlijk, met angst voor haar lichaam, zo verzwakt. Liefs, Aquarel |
|
Mandje: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:13 |
prachtig! met weinig woorden het verdriet voelbaar neergezet. liefs,Marianne |
|
sunset: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:13 |
Een diep voelbaar verdriet verwoord je hier. En toch ... Je kunt ook een heel ander beeld voor ogen nemen; zoekende handen die andere handen moeiteloos kunnen en mogen vinden; vogels die laagvliegend aubades brengen aan het wezen dat mooi is in haar, zijn ''zijn'' en ook door haar, zijn innerlijk. Waar een wil is, is altijd de juiste weg. Zeker weten. Liefs en warme knuf, sunset |
|
choca: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:07 |
en mijn kaart was vandaag. Je langste reis voert je naar dat, wat het meest nabij is: je bent op weg van alleen zijn naar AL EEn zijn. liefs mieke ja ik kom er op door die lange weg.Ik vind t erg herkenbaar. |
|
Auteur: vivika | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
Thema's: |