(dit gedicht gaat dus over kindermishandeling, heeft niks metmij te maken verder hoor, alleen dat ik het gemaakt heb)
Angstig om me heen kijkend
kom ik uit school.
Zou mama er al zijn?
Au, wat voel ik opeens
een pijn.
Mama kijkt me kwaad aan
en gaat me nog harder
slaan...
Ik kan niks anders doen
dan dat ik het toelaat,
Want ja, als ik gil,
dan weet ik dat ze nog
harder slaat.
Opeens is het stil,
dan voel ik haar
nagels diep in
mn huid.
Als ze los laat
komt er allemaal
bloed uit.
Ze blijft maar schreeuwen:
Je bent niks!
Je kan niks!!
Had ik jou maar nooit
gehad!!
Nee, ik weet het zelf
ook wel..
Was ik er maar niet.
Ik kan toch niks?!
Ik ben toch niks?!
ja ik doe mama
blijkbaar verdriet..
Ik ben maar een last