moet steeds kiezen
tussen jou of hem
sta tussen beide
moet steeds liegen om dingen
voel me daartoe gedwongen
ik wil niet kiezen
wil met jullie beide kunnen praten
als we bij elkaar zijn
wil net als altijd tegen jou doen
niet dat je kan zien dat ik dan anders ben
weet niet of ik meer voor je voel
soms niet, soms wel
jij blijft mijn meisje
ook al zou hij er komen
je hoeft niet jaloers te zijn
ik weet wel
dat zou ik ook zijn
maar het is niet nodig
ga wat meer je eigen weg op
blijf niet bij één hangen
ik kan het niet van meer dragen
moet iemand hebben die niet zoveel problemen heeft
ik ben en blijf jou meisje
maar ik heb ook iemand nodig
waarbij ik even anders kan zijn
ik wil jou echt niet kwijt
maar laat me mezelf zijn
ook bij hem
geef me niet het gevoel
dat ik moet doen wat jij wil
doe boos tegen mensen als jij erbij bent
doe anders tegen hun
terwijl ik ze wel mag
terwijl ik wel met ze om kan gaan
waarom kan ik niet mezelf zijn
waarom is er altijd die keuze?