ik sta daar in die café,zoveel mensen
zongen met dat liedje mee.
ik kan ze observeren,en zoveel
uit hun lichaamstaal leren.
er was er zelfs eentje bij,
het was een zij.
ze was kapot van verdriet,en niemand
die het ziet.
een leven lang zonder rust haar drang
naar alcohol nooit geblust.
ze kan haar gevoelens niet meer
bedwingen,probeerde alle
negatieve gedachten in haar hoofd
weg te dringen.
ze loopt weg en kijkt voortdurend
achterom,maar de drank voert
haar mee als een tikkende bom.
ze heeft niet de moed,ze geeft niet
de kracht,en er is maar één ding die
haar pijn verzacht.
ze drinkt,ze rookt,ze lacht,ze zingt
en haar hart en ziel worden door
de alcohol verminkt.