Ooit heb ik ook gehaat
bijna alles wat het leven bood.
Mijn haat ging zelfs over de dood.
Welk moment mijn inzicht veranderde
is mij nog niet helemaal klaar
Maar dat het voorbij is, dat is waar.
Waarschijnlijk het inzicht mijner fouten
waar ik helemaal misdeed.
Vroeger zonder dat het me speet.
Toen ikzelf dan vader werd
van kinderen met zielsgebreken
milderde ikzelf is nu gebleken.
Hij die zonder fout is
werpe die beruchte eerste steen
Hierna stond ik vaak alleen.
Dus met een zucht
ga ik nu veel relativeren,
in de hoop dat ze uit hun fouten leren.
En wat een heerlijk gevoel
is toch vergeving schenken,
nooit meer iemand van iets slechts verdenken.
Ik bundel de kracht om het zo te houden,
maar bedenk, ik ben maar mens.
Misschien herval ik ooit in meerdere fouten
maar dat is het wat ik niet wens.