10 Oktober 2006
mijn tranen zijn stiller
en zouter dan het verleden
onherkenbaar in mijn ogen
verdrongen in mijn zwarte psyche
mijn wereld schudt op haar grondvesten
gevoelens lijken te slijten
naar het onherkenbare zelfbeeld
dat niet langer mijn eigen is
de verwaarlozing van mijn ziel
leidde tot aan de dood
en de wedergeboorte van mijn ik
niet langer zuchtend in de diepte
“..waar eens de tranen stroomden,
voel ik nu slechts de liefde van jou handen”
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 oktober 2006 | ||
Thema's: |