Er zit een lief klein meisje,
schuilend in haar eigen wereld.
Zoveel verdriet meegemaakt,
en er is niemand die dat raakt.
Dat kleine meisje die daar huilend zit,
wachtend tot er iemand komt die om haar geeft.
Wachten op diegene die van haar houd,
die alleen voor haar leeft.
Maar dat kleine meisje zal niemand krijgen om van te houden,
dat meisje kan mensen niet meer vertrouwen.
Te veel mensen hebben tegen haar gelogen,
en haar eigen moeder heeft haar bedrogen.
Dat kleine meisje heeft een gebroken hart,
in haar ogen is er alleen nog maar zwart.
Geen blijdschap,vrolijkheid en liefde meer,
want na elke keer dat zei vrolijk word doen ze haar weer zeer.
Maar dit kleine meisje heeft een droom,
en dat is dat zei kan leven.
Niet in een wereld vol verdriet,
maar een fijn leven waarvoor zei zich helemaal kan geven.
Geen wereld waar iedereen liegt,
waar iedereen elkaar keer op keer bedriegt.
Gewoon een wereld van vertrouwen,
dat iedereen op iedereen kan bouwen.
Dat is haar droom,
en huilend zit dat kleine meisje daar nog.
Wetend dat die droom dan ook nooit werkelijkheid word,
maar niet meer geloven in die droom, dat doet ze niet!
Iemand zei eens tegen haar: 'Je bent sterk genoeg voor iedereen!',
maar kort daarna ging hij heen.
Hij is de enige die het kleine meisje echt gemogen heeft,
hij die voor het kleine meisje altijd in haar gedachten zweeft..
..en nog steeds is hij,
dag in dag uit,
in haar hartje.