Elke dag weer,
het doet me pijn,
maar ik,
kán,
er niet mee stoppen...
sommigen zeggen:
"Meisje, stop er mee."
maar dat kan ik niet,
nooit,
al probeer ik het wel...
ik kan het niet meer aan,
te veel pijn,
te veel verdriet,
het breekt me af,
en sloopt me,
diep van binnen...
er is maar 1 manier,
om te stoppen,
om niet meer door te gaan,
met dat verklotende gedoe...
ik wil niet meer,
niet meer verder,
niet meer leven,
niet meer bang zijn,
geen verdriet meer,
niets meer...
ik ben niet bang,
niet om mezelf kapot te maken,
niet om te sterven,
niet voor pijn...
ik weet van geen geluk,
ik weet van geen blijdschap,
ik weet van geen leven,
ik weet niets...