Soms vraag ik me af wat het allemaal waard is.
Waarom ik spreek, waarom ik lach..
Alsof iemand het ene f*ck kan schelen.
Als ik niet meer praat merkt toch niemand het.
Ik ben toch al letterlijk de zwarte vlek.
Ja, dat ben ik.
Een zwarte vlek in ieders ogen.
Die het uitzicht verpest.
Met haar stem die niemand hoort,..
Of niet gehoord wil worden.
Bij niemand.
Het enige waar ik voor dien,
Is schandpaal spelen, of dummy..
Waar iedereen alles mee kan doen wat ze willen,..
Ik heb geen inspraak.
Op niks.
Want,..
Ik ben niks.