Voor iedereen die iemand mist
Eenzaam staar ik naar de muur
Naar een portret van jou mijn vriend
Het voelt als een zuur
Dit heb jij niet verdiend
Huilen helpt niet meer
Want dan komt het steeds terug
Het gemis keer op keer
Wat gaat de tijd toch vlug
Langzaam draai ik me om
En loop ik naar de zon
Nee ik kijk niet achterom
Want ik weet hoe het begon
Maar in mijn hart zul jij blijven leven
Tot straks, het duurt maar even
Windwhisper: | Vrijdag, november 03, 2006 10:05 |
Troostend geschreven, maar hoopvol en verdrietig ook, met blik op de toekomst. liefs |
|
Row Kidney: | Donderdag, november 02, 2006 23:27 |
schitterend dit! verdrietig doch hoopvol. groet Row |
|
red one: | Donderdag, november 02, 2006 22:40 |
heel mooi geschreven Hendrik.... ik voel stiekem een traantje langs mijn wang glijden.. ik ben even stil van je gedicht.. liefs redje |
|
Auteur: Prometheus | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
Thema's: |