Stil verdriet..
Diep van binnen
een eenzaam gevoel,
wat moet ik er mee beginnen?!
Ik kan het geen naam geven..
Stil verdriet..
pijn in mijn hart..
Ik zou het uit willen schreeuwen..
Het uit mijn hart willen bannen..
Het vertellen..
me begrepen voelen..
maar..
Als ik mezelf niet snap,
hoe kan ik dan velangen
dat iemand anders mij begrijpt?
Ik zou wel eens willen weten,
hoe mijn leven er uit zou zien
zonder zorgen..
zonder vedriet..
Ik leef weer verder,
met in mijn hart,
het stille verdriet,
om alles,
wat de buitenwereld niet ziet..