Ik zie het in je ogen,
wil er niet weten, ben bang.
Je hebt me weer bedrogen,
er stroomt een traan over mijn wang.
Met een traan op mijn wang sta ik daar,
waarom deed je mij dit aan.
Ik vraag me af: 'Is t wel echt waar?',
maar het is waar, hij laat me gaan.
Dit nadat ik hem de vorige keer had vergeven,
want hij had zoveel spijt.
Nu maakt het hem niks uit en word ik zomaar vergeten,
ik ben nu en vast voorlopig de weg even kwijt.
Nu sta ik er weer alleen voor,
ja helemaal alleen.
Maar het leven gaat door,
ook al is er iemand tegen jou even gemeen..
..Denk dan dat het leven,
niet alleen om dat ene ding draait.
"fictie"