soldaat
Werken in een oorlogsgebied
Waar mensen leven met verdriet
Pijn zie je daar iedere dag
Je wordt al blij van een lach
Een lach op een gezicht, een traan over een wang
Oorlog maakt mij vaak zo bang
En jij, jij bent daar
Om te helpen, al is 't even maar
Want wat is nou 6 maanden op een mensenleven
Waar mensen hun leven voor een ander geven
De wereld moet gaan leren
Eenieder te respecteren
Waar mensen leven met verdriet
Pijn zie je daar iedere dag
Je wordt al blij van een lach
Een lach op een gezicht, een traan over een wang
Oorlog maakt mij vaak zo bang
En jij, jij bent daar
Om te helpen, al is 't even maar
Want wat is nou 6 maanden op een mensenleven
Waar mensen hun leven voor een ander geven
De wereld moet gaan leren
Eenieder te respecteren
Reacties op dit gedicht
| Reiger: | Vrijdag, november 17, 2006 21:09 |
| Mooi onder woorden gebracht....begrijp dat zes maanden dan inderdaad lang is.... Ik wens je een rustige wacht en voor hem een veilige thuiskomst |
|
| schumi: | Vrijdag, november 17, 2006 20:50 |
| natuurlijk realiseer ik me dat maar realiseer jij je het ook dat het heel moeilijk is als je geliefde wel in die oorlog zit?Dat betekend niet dat we achter de oorlog staan maar het is zijn beroep en dat hoort erbij. Jammer dat je deze reactie geeft.Ik denk ook niet aan onze vriend B maar wel aan alle onschuldige burgers en soldaten die het slachtoffer worden!!! Liefs |
|
| sunset: | Vrijdag, november 17, 2006 20:45 |
| Je bent toch echt niet zo goedgelovig dat je denkt dat wij en de Amerikanen en al die anderen daar zijn om te helpen. Wij zijn enkel daar om onze grote vriend de USA zijn belangen te beschermen en te verdedigen. En misschien krijgen wij dan ook nog kruimels van de te verdelen koek. Liefs en nog een fijne vredevolle avond verder, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schumi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
| Thema's: | ||