Nachten niet kunnen slapen,
het idee dat alle mensen je aangapen.
Nachten lang huilen,
dan hoefde je je even niet meer voor je gevoelens te verschuilen.
Nachten lang nadenken,
Terugdenkend aan het verleden wat je liever had vermeden.
Door 1 klein woordje kan iets helemaal omslaan,
en kan vriendschap vergaan.
Het vertrouwen wat dan in 1 keer helemaal weg kan zijn,
dat doet zo'n verdomde pijn.
Mensen die je niet geloven,
Daar raak je van onderste boven.
Dat valt niet te vergeven,
laat die mensen hun eigen leven leven.
1 ding wat waar is:
Sommige vriendschappen blijven bestaan,
andere vergaan.
Degene die vergaan, laat die voor wat ze zijn,
anders doet het je misschien opnieuw pijn.
Die pijn verdien je niet,
ookal is er niemand die dat ziet..
Je wilt niet meer met me praten,
daarom schrijf ik dit gedicht: Om het los te laten.