21 November 2006
wanneer ik wandel in het donker
geen enkel licht of ster
geen maan om de weg te beschijnen
draai ik me om en ik zie waar ik sta
in het leven dat mij naar jou toe leidt
onze dromen brengen de toekomst
langzaamaan een stap dichterbij
want de liefde die jij me geeft
reikt tot het einde van de wereld
onder de lichtstralen van de zon
want jij bent de adem waar ik van leef
en zonder jou kan ik niet bestaan
want als wij eenmaal samenzijn
is onze liefde niet meer te stoppen
en gaat zij voorbij de ondergaande zon
ranieke: | Dinsdag, maart 06, 2007 23:39 |
Zonder woorden. Lieve knuffel. |
|
Quadesh: | Woensdag, november 22, 2006 11:21 |
heerlijk gedicht. deze heb je wel binnen. liefs | |
Tijgertje:): | Dinsdag, november 21, 2006 22:36 |
prachtig verwoord... |
|
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
Thema's: |