Loze beloftes, pijn en verdriet.
Dat komt naar boven als ik denk aan jou.
Zijn we ooit wel echte vrienden geweesd?
Als je weer eens mijn spullen nam, die nu waarschijnlijk kapot en rottend in je kast liggen.
Net als mijn hart.
Als je weer eens mijn vriendjes pikkte, die nu waarschijnlijk beter weten.
Weg zelfvertrouwen.
Jaren zijn er voorbij gegaan, jij bent in een diep gat gekomen. Ik ben weer wat meer mezelf geworden.
Soms kom ik je nog tegen op een feest met 10000 man. Wat sta je daar dan zielig. Ik groet je, en je kijkt bang.