Mijn schoenen soppen en kraken op de trappen,
Langzaam verwijder ik mij van haar, ze volgt mijn stappen,
Haar ogen lijken zich vast te pinnen in mijn gladde rug,
Het voelt als een marteling, ik vlucht liever weg en vlug,
Versnel ik mijn pas, bijna verlies ik mijn evenwicht,
Eventjes voel ik mij licht, deze situatie heeft mij ontwricht,
Iets maakt haar aantrekkelijk, iets in mij trekt haar aan,
Is deze kracht wederzijds, spontaan of meer beschamend,
Een aanblik van een seconde werpt zoveel vragen op,
Mijn ratio raakt verstopt en brengt mijn hoofd op hol,
Mijn reukorgaan schiet vol en als het er op aan komt,
Raakt mijn grote mond verstompt en draai ik mij prompt om,
Vlug een andere verdieping op, oogcontact vermijden,
Een veilig plekje zoeken, kijken en haar ogen bereiken,
Genieten van het ongedwongen en fijn wegdromen,
Ze hoeft niet te komen, boven staat ze mooi te pronken,
Een droom die je bijna bereikt is vaak mooier dan je doel,
Af en toe een hoopvol gebaar, zo is onbereikbare liefde bedoeld…