Waarom kan ik niet zonder je leven?
waarom kan ik je niet vergeten?
wat is er zo belangrijk aan je dat het me laat beven
dag en nacht zweef jij in myn gedachten
ik wil je alles geven
ik wil het 'ALLEMAAL' met je delen
maar het grootste wat ik je kan geven;
is juist de bron van myn leven
ik geef je myn hart
omdat ik zoveel voor je voel;
maar soms kan ik niet uitleggen wat ik met sommige dingen juist bedoel
ik stik dan in myn eigen woorden
dat komt meestal omdat het geluk me steeds stoorde
ik zal nooit meer in andere armen willen rusten
ik zal nooit meer andere lippen willen kussen ..
ik zal nooit meer in andere ogen willen kyken
ik zal nooit meer iemand anders myn hart laten verwarmen
want jou verschijning in dit bestaan
heeft myn hart zo geraakt
en jou karakter heeft mij zo verliefd gemaakt.
Dus alsjeblieft laat me een deel zyn van jou leven
Omdat jij het juist ben waar ik zoveel om ben gaan geven!