Eerst ben ik nergens ,
kom na een paar maanden pas te voorschijn ,
ik moet wringen en wroeten ,
vooraleer ze mij mogen begroeten.
Dan na enkele jaren ,
moet ik mijn plaats weer klaren ,
voor één van mijn andere dierbaren.
Deze blijft dan ontelbare jaren.
En voor deze hoef je niet te betalen.
Wat ben ik...
wacht nog een ogenblik...
ik...ik...,
ik ben de tand.
Mooi wit, tot aan de rand ,
wie mij verzorgd ,
geef ik mijn grootste glimlach.
Andere gaan een ware veldslag aan ,
en krijgen een heel ander bestaan.
Dus nu heb je de keuze ,
laat staan , dat teveel aan gebak ,
of je krijgt vlug ,
een tandenbak.