Koud staal.
Als zij de dope van het koude staal gelikt heeft,
als zij de dood in het aangezicht gekust heeft,
is zij klaar voor de dans?
De dans zonder vreugd?
Mijn hart is leeg als koud staal.
Mijn ziel is hongerig als de dood.
Ik beweeg op de maat van het leven,
de dans van de dood.
Het gezicht van onze moeder
danst voor onze ogen,
klein, maar scherp in beeld.
Onze harten kloppen sneller...
Als de val over de rand in het ravijn,
als de angst zonder kou onze ogen bedekt,
zien wij in onze moeder de dood.
Als bruin en wit tot een nieuwe kleur versmelten
likken wij de dope van het mes
en de dood in het gezicht.