Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mijn moeders oom
Mijn moeders oom
Ik weet nog dat hij daar zat
Alleen in een appartementje
Op een stoel
Naar buiten kijkend
naar kinderen die uit hun school kwamen
En naar mensen die voorbij liepen
Ook al kon die slecht zien
Ik weet nog
Dat hij onze auto herkende
Als wij voorbij reden
Dat hij dan zwaaide
Met een grote lach op zijn gezicht
Ik weet nog
dat mijn moeder
Met een harde stem aan de telefoon
Met hem ging praten
Omdat hij half doof was
Maar Nou precies
1 week geleden
Is hij overleden
Overleden aan ouderdom
92 was die lieve man
Die persé tegenover een school wou wonen
Om van alle kinderen te genieten
Die vele jaren alleen heeft door gebracht
Doordat zijn vrouw
Een paar jaar geleden
Aan iets was overleden
Maar deze lieve man
Zal nu gelukkig zijn
Want zijn vrouw en hij
Zijn nu veilig
In de handpalmen
van de enige echte schepper
van leven op aarde
Reacties op dit gedicht
charina vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
m.arloes.
:
Woensdag, januari 10, 2007 20:57
Mooi gemaakt !
Je hebt heel goed geuit hoe je, je voelt over de dood van je oom !
Liefs Marloes
Templar
:
Zondag, januari 07, 2007 23:04
mooie herinnering.
groet T.
Over dit gedicht
Auteur:
charina
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
07 januari 2007
Thema's:
[Dood]
[Familie]