Er was eens een wijs man
die aan een kruis werd genageld.
Daarna heeft het een uur lang gestormd
geregend en gehageld.
Daarna werd het angstvallig stil.
En deed de natuur weer zijn eigen wil.
Hij zei "laat de doden de doden begraven"
Die liggen te rusten in graven.
Alles wat je in deze dimensie niet ziet
Moet je niet zoeken, het brengt enkel verdriet.
Geloof in hen die je kussen kan.
Een kind een vrouw een dier of een man.
Jij bent enig, eenmalig en uniek.
Ieder die iets anders denkt maakt zich ziek.
De getuigen die de kruisiging hebben verteld
Wisten dat het hier ging om een held.
Hij zei "ieder haar op je hoofd is gekend"
Dus mag niemand beweren dat je iemand anders bent.
Voor de opgroeiende jeugd, speciaal.
't is groeien wat jullie doormaken allemaal.
Zoek geen troost bij zogezegde geesten
Vergeet niet wij zijn anatomisch gelijk aan de beesten.
Misschien het gevoel en zeker de spraak
Dat is wat het onderscheid maakt.
Wees niet bang voor het leven,
dat oh ja ook verdriet kan geven.
Maar ook zoveel vreugde als je zoekt.
Ik ben een vriend die jullie roept.