Vrijheid om te dansen
wild en onbesuisd
dansen met de westenwind
die een woest akkoord blaast
in de haren van mijn kind.
De duffe geest verwaait
de klaagzang sterft zijn
laatste noot
vertil je niet
aan wat je niet
kan veranderen
en hou van dit moment.
Vrijheid om te lachen
onbedaarlijk luid
zodat het kleed
van schijngestalten
verschrompelt tot een sintel
de wind striemend
over naakte huid.
Ik proef de waarheid
op mijn lippen
als het neergeslagen
zout van de zee
en als een witte meeuw
sla ik onbevreesd
mijn vleugels uit
er zijn nog duizend kansen
wil er wil mag mee.