waarom liet je me niet gaan
toen ik smeekte me niet te verlaten
waarom liet je me niet vallen
toen ik zei dat ik van hield
waarom gaf je me aandacht
op momenten dat ik wou gaan
waarom hield je me vast
terwijl mijn rug zich keerde
waarom praat je vol liefde
wanneer ik het niet horen wil
waarom geef je me kracht
wanneer ik me zwak wil voelen
waarom doe je niet doof
wanneer ik schreeuw
dat je me moet laten gaan
omdat ik dat wil! ik dat wil!
laat me nu eens gaan…..
*_KOALIE_*: | Zaterdag, januari 27, 2007 19:19 |
zo herkenbaar... Echt prachtig verwoord. Liefs |
|
Cora (ZIJ): | Zaterdag, januari 27, 2007 12:20 |
Jij maakt zelf je eigen keuzes, een ander kan het niet voor je doen, x |
|
Oorlam: | Vrijdag, januari 26, 2007 09:59 |
..aai | |
Claire Q: | Vrijdag, januari 26, 2007 08:12 |
zucht,innerlijke strijd.Ergens met onbewuste gevoelens/gedachten tegen het bewuste(etc). Verwarrend (goed) overgebracht..Liefs! | |
micina: | Vrijdag, januari 26, 2007 08:11 |
Mooi verwoord van hoe pijnlijk loslaten wel is. Liefs micina |
|
sunset: | Vrijdag, januari 26, 2007 07:31 |
De beslissing is altijd aan jou. Je kan en mag de ander nooit jouw keuzes laten uitvoeren. Eens je gekozen hebt, dien je je verantwoordelijkheid voor jouw keuze te nemen (Anders blijf je ter plaatse trappelen). Ook dit is treffend herkenbaar verwoord en overgebracht. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2007 | ||
Thema's: |