Als ik s'avonds op mijn kamer zit dan denk ik aan je.
Aan hoe je daar zou zitten.
Alleen? met z'n tweeen?
Als ik de volgende dag op school kom dan vragen ze aan mij weet je jij ze zijn?
Ik weet het wel maar hun niet.
Ik had liever dat je er niet had gezeten dan had ik niet zoveel verdriet.
Onzekerheid daar leef ik nu in onzekerheid of ik je ooit nog zal zien?
Of ik je ooit nog kan zeggen dat je mijn beste vriendin bent.
Of je er lang of kort moet blijven ik hoop kort en dat alles dan weer normaal word.
Gewoon zoals vroeger.
Maar tot die tijd dat je er moet blijven zal ik aan je denken en je niet vergeten.
Dat ik er altijd voor je zal zijn moet je nooit vergeten.
En op een dag dan zullen we weer samen zijn.
Jij en Ik.