Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gevangen bezoek
Ik zie nog je verwrongen gezicht,
je ontblote rug gebogen.
Het nachtelijk donker,
werd onderbroken door
blauw zwaailicht.
Ik zie nog je tattoo,
ACAB.
Nu zit ik te wachten,
achter een glazen wand,
schrijvend, afwachtend,
hoe zal ik je zien?
Opeens zit je voor me,
je ingevallen gezicht
zegt meer
dan duizend woorden.
"Ik mis je,"
kan ik nog uitbrengen.
Ik pak wat uit m'n tas,
mijn laatste gedichten,
voor jou.
Terwijl ik buk,
zie je m'n schouder.
ACAB.
Reacties op dit gedicht
lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Sienn
:
Donderdag, februari 01, 2007 19:57
heeel mooi gedicht,
echt heel mooi
xx
Over dit gedicht
Auteur:
lurin
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
01 februari 2007
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Vriendschap]
[Wij]