sporen
zwaar belopen sporen
al zoekende naar jou
in opkomend water
je hebt jouw weg gebaand
smal naar de einder
voorbij het mulle zand
eens bleef je staan
verzonken in gedachten
waar dacht je aan
jouw spoor is vervaagd
overspoeld door de zee
jouw overpeinzing
voert met golven mee
voorbij de levensstroom
gezeteld in het nu
drogen je tranen
Reacties op dit gedicht
| - Suus -: | Zaterdag, maart 03, 2007 11:12 |
| Ja dit gevoel is zo herkenbaar. liefs |
|
| Lia van der Fluit : | Zondag, februari 04, 2007 21:02 |
| zo mooi,,, prachtig,,laifs,,Lia | |
| switi lobi: | Zondag, februari 04, 2007 20:03 |
| Ziltzachte pracht... Liefsliefs, switi lobi |
|
| MayadeBij*: | Zondag, februari 04, 2007 19:12 |
| Ik heb ontzag voor de zee.. jawel! x | |
| Klaes: | Zondag, februari 04, 2007 18:54 |
| zilte woorden in een golf van poëzie groet/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||