denkend en dromend kom ik de dag door
van de keuken weer naar boven en terug
het is de middag dat ik mezelf eventjes verloor
loop weer naar boven ditmaal heel erg vlug
daar lig ik te huilen op mijn te grote bed
zonder kachel is het daar enorm koud
tranen vallen gestaag
er is iemand die nog steeds me houd
waarom is het kussen toch zo nat
het miezert buiten en het is grijs
dat kan toch nooit mijn kussen nat maken
droog kussen voelt zo stroef
het soort kussen wat ik niet hoef
kom me troosten op deze droeve dag
grijs en grauw ontneemt me mijn lach
uit een wolkendeken valt lichte motregen
geen mens te zien op straten of wegen