Zuslief
De pijn van het bijna verlies;
alsof duizenden naalden van mij hart hun onderkomen maken.
Het scenario en die ene zin, die ene zin blijf spoken
door mijn lichaam om zich telkens ergens anders te vestigen een zwart gevoel achterlatend.
Maar ze is er nog met heel haar ziel aan haar fysieke om te koesteren en lief te hebben.
De onvergetelijke grote liefde voor haar die ik nu als nooit te voren ervaar.
Mijn zielsmaatje,
mijn bloedzuster,
mijn toekomst,
mijn alles ademt nog steeds deze hemelse zuurstof maar toch blijft die vraag:
miss_beccie: | Donderdag, februari 15, 2007 10:50 |
ik heb dit gedicht geschreven nadat mijn was overvallen op straat | |
Auteur: miss_beccie | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
Thema's: |