Radho: | Vrijdag, februari 16, 2007 15:36 |
Mooi beschreven, die gewaarwording van het herboren worden, die energieke drang tot groeien. | |
Windwhisper: | Vrijdag, februari 16, 2007 12:36 |
ja de zinderende belofte van Moeder Aarde haar kostbare gift van nieuw leven te geven...op vruchbare boden.... Liefs een pracht gedicht, je weet wel dat ik je graag lees, en Pino en Machiel die zonnebaden in de vensterbank op grijs wollen schapenvachtjes......zwarte-witte-en nu grijze schapen...ha ha....kan ook of ze deden een kappertje aan voor een fleurig kleurtje. Kus Cobie |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, februari 16, 2007 11:43 |
mooi Conan...lente vindt toch altijd weer kracht ... liefs, kerima ellouise |
|
*manenschijn*: | Vrijdag, februari 16, 2007 11:43 |
:) | |
lommert: | Vrijdag, februari 16, 2007 11:42 |
prachtig beeld schep je hier groet willem |
|
Mandje: | Vrijdag, februari 16, 2007 11:28 |
wat een heerlijk gedicht weer! liefs, Marianne |
|
Auteur: conan | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2007 | ||
Thema's: |