Liggend op je rug,
kijkend naar de wolken,
de zon op je lichaam,
de sigaret in je hand.
Eenzaamheid,
het huis uit geflikkerd,
verloren, alleen.
Je pen, en je boekje,
worden elke tien
minuten gepakt,
en beschreven.
Angst om terug te lezen,
verscheur je elk papier,
versnipperd,
mee laten voeren door de wind.
Alleen maar jij,
vermoord in gedachten,
losgelaten door iedereen,
liefde leeft niet meer.
Auteur: lurin | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2007 | ||
Thema's: |