Vastgehouden door ons
dodelijk verstand
leven we voort in illusies.
Door mijn gedachtegangen heen
zie ik zoveel meer dan
wat werkelijkheid is.
Is ons leven dan toch
gebaseert op illusies van
vertrouwen, of is het werkelijkheid
dat de persoon van ons leven
naast ons staat, leeft, doorheeft.
Is het goed als anderen je doorhebben?
Gaan geluk en leven samen?
de dood zal er tussen springen
als een woedende leeuw,
gereed om te doden,
waar zou hij bang voor moeten zijn?
Leeft de dood in eenzaamheid?
Zal hij ooit sterven?
Leeft de dood?
De dood leeft, in gedachten,
steeds levend, alsof je
nooit dood gaan zal,
en toch met de wetenschap
dat de dood zal opstaan.