met een roze strik
de grauwe vrouwen
die enkel houden van
en verder zich onthouden
van oprecht in de echt
de wereld ooit vergeven
in tijden lang vervlogen
in ieder schrift beschreven
dat ze niet te betrouwen
ook maar slechts des mensen
zo boven, zo onder de zoden
iedere dans met zeden
een ronde onbeslecht
elk gevecht al lang verloren
in de strijd om het bekoren
behoren zij allen ongekeurd
tot de keure aller mannen
gewoon maar
om ervoor te vallen
en nee,
raap ze niet op