De ervaren beelden,
Gebrand in mijn ziel.
Dodelijk woorden,
Voordat ik levenloos op de grond viel.
De met scherven gevulde wonden beten mijn vlees,
Het bloed op mijn handen kon ik wassen,
Maar mijn ogen bleven rood…
Vol angst, haat en verdriet
Rusteloze blikken schreeuwden om hulp
Mijn gewassen handen strekten zich uit
Vol onbegrip ging het draaien verder.
Niemand zag het bloeden
Het pijnigen was een teken,
Dat ik me in het leven verkeer.
Het "handschrift" op mijn lichaam zegt niets,
Het besluit om in stilte verder te gaan.
++ moeilijke woorden door een moeilijke jeugd ++