Ze gingen allen kijken naar de stoet
Doch met de wagen hé en niet te voet
Opa had geen lust die was veel te moe
Lag reeds te ronken met de oogjes toe
Was reeds verzonken en dat deed hem goed
In carnavalkledij en met een hoed
Als toen ten tijde al in die taptoe
Terwijl nu krijgt alles teveel taboe
Kijk maar daar loopt er zo een lelijke snoet
Die tussen door veel boetes schrijven moet
En eens terug al uit dat feest gedoe
Weg dat masker wat doet het er nog toe
Carnaval eindigt weeral in deemoed
Wellicht is dit jaar wel de afscheidsgroet
geen confetti, geen bier, geen rook, geen sou
Dit lijkt mij alles zo ver weg en flou