Stil, hoor je dat gerommel
In de verte het gestommel
Praat zachtjes en verstoor ze niet
Anders verschuilen ze zich achter het riet
Loop op je tenen
En maak vooral geen geluid
Let op de keien op de grond
Doe voorzichtig niet te gehaast
Dan zal je straks zien waarover
Je je nog steeds verbaast
En gestommel maar blijft horen
Dan zal je echt wel verder komen
Het bos in kijk daar onder het mos
Heel voorzichtig anders ben je de klos
Niet te hard lopen
Verstoor ze niet wat je mag hopen
Ik hoor nog steeds het gerommel
En gestommel
Kijk, zag je haar daar springen
Nee echt niet?
Ik moet mezelf zo bedwingen
Dit meen je niet was je dan toch niet stil
Ja lieve schat dat is wel wat het elfje wil
Wees stil ga niet als een gek te keer
Hopelijk krijg je, je kans ooit weer
Jammer ik heb vandaag alleen mogen genieten
Van al het moois om mij heen
Nu weet je het, in het bos zijn echt de elfjes
Windwhisper: | Woensdag, maart 14, 2007 15:45 |
zalig dit....graag gelezen...ik geloof... | |
sunset: | Woensdag, maart 14, 2007 12:04 |
Heerlijk dit en o zo graag gelezen. Want ik blijf in eenhoorns, elfjes (ben zelfs een verzameling kunstelfjes begonnen), dwergen, draken en dies meer geloven. Liefs, sunset |
|
Auteur: myrkvi | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2007 | ||
Thema's: |