Mijn dromen vervagen,
bij het zien van je gezicht.
Om je hart bij me te dragen,
wordt zwaar ookal is 't zo licht.
Liefde schijnt,
te komen en te gaan.
Maar de tijd die alle wonden heelt,
lijkt bij jou te hebben stilgestaan.
De dingen die ik zie en voel,
zeggen heus niet meer wat ik bedoel.
We weten allebei;
Jij en ik is geen 'wij'.
De tijd is mooi en lang geweest,
de liefde zit nog in mijn geest.
't Is te laat nu voor een tweede kans,
maar pak mijn hand voor een laatste dans.
We spraken zinnen zonder woorden,
zeiden dingen die niemand kon horen.
Ookal ging 't weer fout,
Dat zegt toch niet dat ik niet van je houd?
Liefde sloeg,
haar brede vleugels uit.
Maar al veel te vroeg,
vloog ze weer ons leven uit.
Jij stond altijd klaar voor mij,
wanneer ik verdrietig was of blij.
Waar je nu bent mag ik niet weten,
maar ik zal je nooit vergeten...