Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Dat samen
Regen tikt tegen de huid
Het zijn mijn eigen ogen
Die huilen
Ze gooien al de pijn eruit
Die altijd was gelogen
Voor schuilen
Druppels raken zacht de grond
Het is mijn eigen bloed
Dat huilt
Een herinnering hoe ik alleen stond
Verloren zonder enige hoop of moed
Als vervuild
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
+lory+
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
20 maart 2007
Thema's:
[Verdriet]
[Verlangens]
[Verslaving]