»Anouk..«
Lieve Anouk
Je hebt zoveel pijn
En zoveel verdriet
Je kan er niet meer tegen
Maar er is niemand die het ziet
Gedachten van wanhoop
Spelen door je hoofd
Gedachtes van hier niet meer willen zijn
Je wordt erdoor verdoofd
Je hebt dat overweldigende gevoel
van de drang naar dat mes
Dus maak je maar een kras
Misschien wel zes
dat overweldigende gevoel
dat je geen hoop meer hebt
dat gevoel..
van een bloem die verlept
Het doet me zoveel pijn
Om jou zo ongelukkig te zien
Ik word er zo verdrietig van
En ik kan je ook niet helpen, misschien
Het doet me zo’n pijn
Om te zien dat het niet goed met je gaat
Ik wil je helpen hier uit te komen
Je moet weten dat je er niet alleen voor staat!
Soms moet ik huilen omdat..
Jij je zo down voelt
Ik moet dan gewoon huilen om het feit
Dat ik echt precies weet wat jij voelt
Het gevoel dat je jezelf
Gewoon lichamelijk pijn moet doen
dat er geen andere uitweg is
Dat je je niet van die gedachte kan ontdoen
Maar lieve Anouk
Ik hoop dat jij op een dag
Net zo sterk bent als ik ben geweest
En het mes kan laten liggen
En dat je kan zeggen:
Ik ben ermee begonnen,
waarom ben ik zo dom geweest?
nu heb ik er zó’n spijt van
En dat doet pijn
het aller
ALLER MEEST!
©Kirr, 24-03-07, 18:00