Vallend wil ik schreeuwen..
maar mijn stem is weg gesmoord..
onder me komt de grond dichterbij..
Ik wil tegen stribbelen met mijn lichaam..
maar mijn lichaam wordt bestuurd door jou..
en jij laat me vallen met je afstandbediening..
Alles om me heen vervaagt..
versnelde beelden van de rustige natuur..
jou gezicht staart me aan..
je duim drukt het knopje omlaag steeds verder in..
Met mijn ogen smeek ik je te stoppen ermee..
maar je bent te duidelijk..
bezeten door je verstand..
Ik heb je hart zien weg gaan..
weggerukt uit je lichaam..
je kan je niet inbeelden..
hoe ik me zou kunnen voelen..
De mooie tijden zijn weg vervaagt..
in jou hoofd..
alleen het slechte wat ik veroorzaak heb..
is in je hoofd..
Ik probeer te huilen..
om je te laten zien..
hoeveel pijn me dit doet..
maar ik kan het je niet laten zien..
het zal ook niet uitmaken..
het zal niet doordringen..
Twinkel Twarkel: | Woensdag, mei 16, 2007 19:14 |
Hmm.. eerlijk gezegd denk ik niet dat je helemaal niks voor hem bent. Volgens mij zijn jullie al vet lang bij elkaar, en die liefde/ dat houden van kan niet zomaar ineens voorbij zijn, dat kan gewoon niet! Ik weet echt zeker dat je nog wel wat voor hem betekend! | |
Melski: | Donderdag, april 19, 2007 20:41 |
Prachtig, echt waar. gr. Melski |
|
*broken star*: | Woensdag, april 04, 2007 20:32 |
zzzzzzzzzo mooooi geschreven en zo herkenbaar! kep juist een nieuw gedicht op de site gezet ! ge zijt ook een schat en kweet zeker dat allemaal goed komt! zo een meisje al gij verdient da! XXX |
|
**irmani**: | Dinsdag, april 03, 2007 20:29 |
Zeg nooit dat je iets niet kunt! Waar een wil is, is ook een weg hee :). Je zegt zelf dat hij niet meer terug komt.. en dat zal verschrikkelijk veel pijn doen. Ik ken ook een paar mensen die ik absoluut niet wil verliezen. Dus ik kan me je gevoel wel voorstellen... En toch moet je doorgaan. Hoe moeilijk dat ook is... xx hvuu! Je krijgt steun.. | |
xUnkissed: | Woensdag, maart 28, 2007 16:59 |
Niet wegzakken in verdriet, vrienden en vriendinnen zijn beter dan verdriet. Probeer daar mee om te gaan, dan steeds je zo Kl ote voelen. Sterkte! Liefs, Catharina |
|
Paiin_*: | Woensdag, maart 28, 2007 16:13 |
kap er alsjeblieft mee, ik schrijf het hier, zodat die andere het ook lees. Ik wordt er gek van. alsof ik een klein kind ben, dat niet zelf kan bepalen ofzow, laat nou maar.. ik heb er geen zin meer in, in die constante discussies. Sorry als ik boos over kom. ik ben het gewoon zat. |
|
Butterfly_*: | Woensdag, maart 28, 2007 16:05 |
zijn, en je weet dat ik dat weet omdat ik zelf zo diep in de put heb gezeten.. Hvu!! |
|
Butterfly_*: | Woensdag, maart 28, 2007 16:04 |
meis, ik weet dat het kwetst al ik zeg dat het over is, maar het is de waarheid. ik wil je niet in een toneelstuk laten leven, want dat is niet goed. Ik weet niet hoe de liefde voelt die jij voelt(of voelde) maar je moet verderleven.. ben vandaag gaan shoppen, niet veel gekocht, maar veel plezier gemaakt:p meid, plz, ook al is het zo verdomd moeilijk, en ook al kan het verwerken zo moeilijk zijn, kies asjeblief voor het leven, en niet voor het wegzakken in verdriet. je zal zoveel gelukk |
|
Br0kEn: | Woensdag, maart 28, 2007 14:10 |
heel droevig maar prachtig gedicht!! Knuffel p.s. omdat ik twijfel dat hij toch nog iets voor me voelt kan ik hem ni vergeten :( |
|
Auteur: Animola_* | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 27 maart 2007 | ||
Thema's: |