Er is eens.
Hier ontluikt mijn hart dan
in de sporen van laatste winter
tezamen
met de nieuwe morgen
houd hem nog stevig in de hand geklemd,
in tranen verpakt
doch ontdaan van alle zorgen
die voorbijrazen als gekken,
een brug te ver,
nutteloos ballast
voor passie
en levenslust.
Sammeke.