de simpelste dingen in het leven.
Wou dat ik ze iemand kon geven.
Die verassende rode roos op een morgen.
Die steunende knuffel, in tijden van zorgen.
Dat vol liefde verzorgde ontbijtje op bed.
De geruststellende woorden, als je het even niet red.
De lange wandelingen over het warme strand.
onze namen, Geschreven in het zand.
De mooie gesprekken in het heldere maan licht.
Die momenten dat ik weer voor die mooie ogen zwicht.
Avonden dat niets je even nog kan schelen.
ZUCHT, had ik maar iemand om mijn leven mee te delen.
Geschreven door: Bart kempers © 02/04/2007