Het vuur in jouw ogen
Is mij zeker niet ontgaan
Sinds ik mijn ogen opende
Wist ik van jouw bestaan
Het is nog heel pril
En wie weet wat er ontstaat
Zolang ik maar weet
Dat jij naast mij staat
Het gevoel zit diep geworteld
Toch lijkt het een onwerkelijkheid
Niemand kan de toekomst zien
Maar jou wil ik niet meer kwijt
Lia
Artifex: | Dinsdag, april 10, 2007 20:57 |
Prachtig geschreven... Liefs, Artifex. |
|
M@rcel: | Dinsdag, april 10, 2007 12:27 |
Ik heb er eigenlijk ook nooit in gelooft meer, maar toch is de liefde voor mij ook uitgekomen en ik hoop echt dat dat voor jou ook mag gebeuren Liefs M@rcel |
|
Gonny: | Dinsdag, april 10, 2007 10:25 |
lieve Lia Wat een heerlijk gedicht dit ik hoop voor jou dat het werkelijkheid gaat worden. Liefs Gonny Dikke warme knuf Fijne dag |
|
H.J.: | Dinsdag, april 10, 2007 09:22 |
mooi Lia, ik heb het thema niet gezien , en wil dat ook niet:) kusss |
|
sunset: | Dinsdag, april 10, 2007 08:33 |
Heerlijk dit. En hopelijk mag je het snel in werkelijkheid (weer) ervaren. Liefs en knuf, sunset |
|
Windwhisper: | Dinsdag, april 10, 2007 08:30 |
Jammer dat er fictie staat, want vurig klinkt het wel liefs Cobie goede morgen Lia |
|
Free@Bird: | Dinsdag, april 10, 2007 07:37 |
Mooi geschreven! Liefs kerima |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
Thema's: |