Je moet door!
Dat is wat iederee zegt..
Maar wat nou als ik het niet meer kan?
Wat nou als ik geen hulp durf te vragen..
en het zo hard nodig heb?
wat nou als ik verdrink in mn ingehouden tranen?
Wat nou als ik gewoon niet meer wil?
Wat nou als ik hulp nodig heb,
maar het niet durf te zeggen?
Wat nou als het daarlijk te laat is?
Wat nou als ik het morgen nog doe ook?
Wat nou als ik straks instort?
Wat nou als ik het niet meer aankan?
Wat nou als al dat bovenstaande nu gebeurt?
Want het is ook zo..
Ik kan het neit meer aan..
Ik heb hulp nodig die ik niet durf te vragen..
Ik verdrink in ingehouden tranen..
Ik wil ook niet meer..
Ik heb hulp nodig..
Ik durf het niet te vragen..
Het is bijna te laat!
Misschein doe ik het morgen..
Ik stort ook bijna in..
Ik kan het niet meer aan!
Het bovenstaande gebeurt ook echt..
en ik kan er niks meer tegen doen!
Ik weet het niet meer..
ik kan het niet meer..
Ik moet gewoon hulp..
Hoe bang ik ook ben..
Maar hoe..
Hoe moet ik het nou vragen!?
Ik heb het gehad..
Ik wil NU een keertje hulp..
Maar hoe kan ik mijn stille kreten voor hulp,
Nou verstaanbaar maken?