Lynn Buggenhout: | Woensdag, mei 02, 2007 14:47 |
Mooi gedicht. | |
sunset: | Zondag, april 15, 2007 09:06 |
Ondanks het fictieve, jammer genoeg te dikwijls harde werkelijkheid. Liefs, sunset PS: En dat harde slaat op onze ongebreidelde tomeloze bouwwoede waardoor wij de natuur altijd maar verder en verder terugdringen. |
|
Cornelia.dvw: | Zondag, april 15, 2007 00:46 |
.. De man van stro en zijn lappenkop. Zijn houten armen en benen .. De plek waarop ieder vogel graag eventjes uitrust. Het zou jammer zijn dat is uit ons landschap verdwijnen. Maar voel wel een bepaalde ondertoon van gemis in je woorden. Ondanks je fictie. Liefs,Cornelia |
|
red one: | Zondag, april 15, 2007 00:46 |
aaach wat zielig voor die vogelverschrikker :P hihi, ik lees hier niets ergs in hoor als ik die racties hieronder bekijk denk ik huh? nog eens lezen of het moet zijn dat die vogelevrschrikker nostalgie is? zetten we hemin een museum :) liefs redje |
|
Windwhisper: | Zondag, april 15, 2007 00:33 |
Gelukkig fictie, ik mag ze wel die vogelverschrikkers, al vind ik vogels ook heel mooi... liefs Cobie slaap lekker kuzzzz |
|
lonely 1: | Zondag, april 15, 2007 00:23 |
hier op het platteland zie je er nog veel staan, het zou jammer zijn moest dit beeld verdwijnen, gelukkig is het in jouw gedicht fictie, mooi verwoord, liefs, lonely 1 |
|
Auteur: ronald1974 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2007 | ||
Thema's: |