Rustig maar zeker ook sluw
Als hem iets niet bevalt
Wijk uit voor de uitbarsting
Een jongen aardig en slim
Maar dan opeens
De enorme uitbarsting
Elke dag weer
De zee wil zeggen
Waar hij dit bootje kan laten aanleggen
Dat ene bootje alleen op zee
Wiegend rustig met de golven mee
Een plek waar die jongen begrepen wordt
Niet zo wanhopig als toen
Een plek waar hij kan zijn
Kan zijn wie hij is
Melski: | Maandag, mei 28, 2007 19:27 |
heeeeeeel mooi jenske!! gr. Melski |
|
kriekske: | Vrijdag, april 20, 2007 09:36 |
de wereld is zo beangstigend voor ze zoveel prikkels die chaos teweegbrengen en zoveel onbegrip.... prachtig verwoord liefs |
|
Windwhisper: | Vrijdag, april 20, 2007 09:12 |
Heel lief voor jouw broertje, een veilg plekje zoekend in de armen van de zee ....rustig op de kabbelende golfjes in zijn eigen bootje liefs Cobie |
|
Innerchild: | Vrijdag, april 20, 2007 08:58 |
Mooi gedicht, Jenske ! ''t Ontroerde mij ... Liefs, Innerchild |
|
Auteur: jenske | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 20 april 2007 | ||
Thema's: |