Honderdste van een vergeten seconde
Verloren kruip ik in mijn
armen. Sla de dageraad om
me heen, als een koude mantel
De sterren schijnen
in mijn gedachten. Zwart,
zwarter, zwartst
Behalve nu.
Om de heimwee
die je overal lezen kunt
Verterend vuur kruipt naar binnen
Zwak schreeuw ik mij erdoorheen
Opgeven. Nooit, nooit een moment
Geen honderdste van een vergeten seconde
Maar ik ga ook niet verder
Ik scheur de woorden van
mijn lippen. Onnadenkend
De stilte rolt over de grond
Mijn wangen worden nat als ik je liefheb