Valentijn draagt de kleur van rode linten van satijn
Lijkt de kleur rood overal om mij heen te zijn
Wanneer ik mijn ogen sluit kan ik het zelfs niet uitbannen
Vergoot alleen het intense verlangen
Is het mezelf die ik in het rood vond
Voel ik hoe mijn voeten los laten van de grond
Met iedere stap het zweven vergoot
Kleurt zelfs de lucht om mij heen langzaam rood
Draai ik langzaam rondes in de lucht
Sperde ik mijn armen wijd, veranderde mijn zweven in een vogelvlucht
Spinde ik lachende door het eindeloze rood
Voer ik de wereld rond in een kleine boot
Zag ik de wereld verlicht door een rode gloed
Jij bent het die mijn wereld rood aandoet
Alles leek vroeger blauw
Dat veranderde vreemd genoeg allemaal door jou