Mensenmens
Vanuit de spelonken van mijn bunker
De schaduwzijden van mijn droefenis
Herken ik geen mens naar wie ik hunker
Beleef ik mijn eenzaamheid niet als gemis
Met mijn ogen en mijn gordijnen gesloten
Zwelg ik in stilte, mijn verder leven door
De jaren die ik glas na glas heb vergoten
Trots ik mezelf, ben ik mijn eigen oor
De aansluiting op het leven heb ik gemist
Beheers niet de werktuigen van het sociale
Herinneringen aan samen-zijn heb ik gewist
Ik verhef alleenzaamheid tot in het banale
Het betaalde leven, ook wel werk genoemd
Speel ik met verve, geen acteur zo groot
Om mijn betrokkenheid soms zelfs geroemd
Een macaber spel, ik ben een betaalidioot
Pogingen om over mijn drempel te geraken
Stagneren door de angst van contactgevaar
Ik kan beter mijn zinloos trachten staken
Ik ben geen mensen-mens, een kluizenaar
Douwe
Artifex: | Dinsdag, mei 01, 2007 22:39 |
Hoe treffend en rakend dit dan toch weer verwoord. Stof tot denken geeft het wel... |
|
remie: | Dinsdag, mei 01, 2007 22:07 |
juist die mensen zijn zo verschrikkelijk mooi en dat zeg ik dan weer ...te fotograferen.... met een hart van goud...mens ik heb je lief...liefs remie | |
frou-frou: | Dinsdag, mei 01, 2007 21:49 |
een kluizelaar is ook een mens en de dichter in jou die je ook bent heeft weer een heel mooi barstje in de bast geschreven | |
lexx: | Dinsdag, mei 01, 2007 21:49 |
Zeker ..mooi! Met functioneel mensenwerk toch eenlijk..Mja. Ik hou van vliesvleugelige insecten :)Melo kwaps feeling hé? |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, mei 01, 2007 21:06 |
Mooi geschreven! | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2007 | ||
Thema's: |